
Πρεμιέρα χθες για την μεγάλη πίστα της κυβέρνησης, το “καλάθι της νοικοκυράς” ή καλύτερα το “καλάθι της φτώχειας”.Δεκάδες δημοσιογράφοι ξεχύθηκαν, μαζί με υπουργούς, στα super markets για να δουν την ανταπόκριση. Από αυτούς που ερωτήθηκαν άλλοι είπαν ότι το μέτρο είναι θετικό και άλλοι όχι. Άλλοι είπαν ότι θα αποδώσει και άλλοι όχι.
Ημέρες τώρα οι δημοσιογράφοι είχαν στοχεύσει στο νούμερο των μακαρονιων που θα μπουν στην λίστα της φτώχειας. Λες και είναι παπούτσια και δεν θα μας κάνουν.
Χθες βρήκαν, για να ασχοληθούν, οι δημοσιογράφοι, την τιμή του γάλατος. Το βρήκαν στο “φτωχοκαλαθο” στην τιμή του 1,22 του ευρώ. Έγινε όμως από κάποιον, γνωρίζετε ποιος σταθμός δεν απεργουσε σήμερα, η ερώτηση εάν αύριο δεν θα πάει η τιμή του στο 1,23 του ευρώ, για παράδειγμα. Η απάντηση ήταν αποκαλυπτική.
Όλα εξαρτώνται από τον πληθωρισμό, αλλά η τιμή του δεν θα μπορεί να ξεπεράσει το 1,25 του ευρώ. Ο πληθωρισμός όμως δεν ελέγχεται και δεν εξαρτάται από τα super markets και τους εμπόρους, εξαρτάται από την κυβέρνηση. Άρα για την όποια ακρίβεια στο μέλλον θα υπάρχει δικαιολογία.
Εκτός αυτών μία οικογένεια δεν χρειάζεται μόνον γάλα και μακαρόνια τα οποία η κυβέρνηση μπορεί, ίσως, να τα δώσει φθηνά. Χρειάζεται και πολλά ακόμη είδη διατροφής αλλά και είδη ένδυσης, υπόδησης. Χρειάζεται χρήματα για την εκπαίδευση των παιδιών, για τους φουσκωμένους λογαριασμούς, αλλά και χρήματα για την ψυχαγωγία των μελών της και για τις διακοπές.
Στην Ελλάδα του σήμερα δυστυχώς μας προϊδεάζουν ότι θα ζούμε για να δουλεύουμε για την κυβέρνηση και για να τρώμε μακαρόνια και αυτά ούτε με κιμά.
Φυσικά δεν θα βάζουμε και τυρί για να γλιστράνε, αφού θα έχει κλείσει το λαρύγγι μας από την πείνα.