Είναι γνωστό ότι η δικαιοσύνη στη χώρα μας δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορη, ωστόσο πλέον αποδεικνύεται ότι είναι η πιο αργή μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, όπως αναφέρεται σε σχετικά έρευνα του ΣΕΒ με τίτλο «Από τη Δικαιοσύνη 0.2 στη Δικαιοσύνη 2.0» αυτή η καθυστέρηση εκτός των άλλων προβλημάτων έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην οικονομία της χώρας, στην ομαλή επιχειρηματική λειτουργία, ακόμα και στην προσέλκυση επενδύσεων.
Η έρευνα του ΣΕΒ, που περιλαμβάνει προτάσεις για την ψηφιακή μετάβαση της Δικαιοσύνης, αποκαλύπτει ότι στην Ελλάδα ο χρόνος οριστικής επίλυσης μιας δικαστικής διαφοράς για τις επιχειρήσεις ξεπερνά τα 4,5 χρόνια.
Η σημασία της ταχύτερης απονομής δικαιοσύνης
Η ταχύτητα και η ποιότητα της απονομής Δικαιοσύνης συνδέονται τόσο με την ασφάλεια δικαίου, πολιτών και επιχειρήσεων, όσο και με τη συνολική ποιότητα του επιχειρηματικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, σημειώνεται στην έρευνα.
Αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την προσέλκυση επενδύσεων και για την ενίσχυση της σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο σύνολο και τη δημόσια διοίκηση.
Επίσης, τονίζεται, η καθυστέρηση των δικαστικών αποφάσεων, παρατείνει την αβεβαιότητα, αυξάνει το ρίσκο για τους επενδυτές και αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για επενδύσεις.
Η εμπειρία από άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ, δείχνει πως η ψηφιακή μετάβαση του συστήματος απονομής Δικαιοσύνης αποτελεί καταλυτικό βελτιωτικό παράγοντα για τη μείωση του χρόνου, τη διαφάνεια και, άρα, για την ενδυνάμωση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς.
Πάνω από 4,5 χρόνια
Στην Ελλάδα, ο χρόνος οριστικής επίλυσης μιας δικαστικής διαφοράς για τις επιχειρήσεις ξεπερνά τα 4,5 χρόνια (στοιχεία 2020). Το γεγονός ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο χρόνο στην ΕΕ των 27 (υπερδιπλάσιο της Πορτογαλίας και της Σλοβακίας, που έχουν επιταχύνει σημαντικά την ψηφιοποίηση των συστημάτων και προσεγγίζουν πλέον τον ευρωπαϊκό μέσο όρο) δυσχεραίνει τις ελληνικές επιχειρήσεις στην καθημερινότητά τους, αλλά και την επενδυτική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Η επιτάχυνση και η διεύρυνση της ψηφιοποίησης των διεπαφών του δικαστικού συστήματος μπορούν να απελευθερώσουν πόρους τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, που παραμένουν εγκλωβισμένοι σε γραφειοκρατικές διαδικασίες.
