Ήταν 25 Απριλίου 2010, όταν η Κύπρος πάγωσε στo άκουσμα του θανάτου του Πανίκου Ιακώβου, του αγωνιστή της Ε.Ο.Κ.Α., του ανθρώπου, και του εξαίρετου αθλητή, του λατρευτού οικογενειάρχη.
Ο πατέρας του ο Επιμανώντας Ιακώβου από Αμμόχωστο, που έφυγε σε νεαρή ηλικία. Η μητέρα του η Πελαγία ήταν από το Πατρίκι, κόρη του Κυριάκου (Τζιρκάτζιη) Τρισβέη και κόρη της Λεώνας Κώστα. Είχε και ένα μικρότερο αδελφό, επίσης αθλητή και γυμναστή τον Άντη.
Ο Πανίκος Ιακώβου παντρεύτηκε τη Γεωργία Καρσερά από την Άχνα και έκαναν 3 παιδιά. Το Νώντα, τον Ανδρέα και το Μάριο.
Συμμετείχε ενεργά στις μαθητικές διαδηλώσεις, κατά της αποικιοκρατίας, και όχι μόνο. Φίλοι του που τον έζησαν τότε, τον περιγράφουν ως ένα νεαρό ψηλόσωμο «θηρίο», που δεν φοβήθηκε σε πολλές περιπτώσεις να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με Βρετανούς στρατιώτες και αστυνομικούς.
Μετά το τέλος αλλά και κατά τη διάρκεια του Αγώνα, τον κερδίζει και ο αθλητισμός όπου αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του. Η πορεία του Πανίκου Ιακώβου τον κατατάσσει ανάμεσα στους κορυφαίους αθλητές όλων των εποχών. Στο ποδόσφαιρο και σε πολλά άλλα αθλήματα, όπου διακρίθηκε και ήταν πρωταθλητής. Πολλοί οι τίτλοι και οι διακρίσεις: Δύο πρωταθλήματα με την Ανόρθωση (56-57, 57-58) και δύο κύπελλα με τη φανέλα της «Κυρίας» το 1958-59 και το 63-64. Και τις τρεις χρονιές στον Παναθηναϊκό ήταν πρωταθλητής (1960. 1961, 1962). Ήταν 10 φορές διεθνής. Κρέμασε τα παπούτσια του μόλις στα 28 του χρόνια και ακολούθησε την προπονητική καριέρα. Για πρώτη φορά κάθισε στον πάγκο της Εθνικής στις 15 Νοεμβρίου 1974, στη φιλική ήττα με 3-1 από την Ελλάδα στον Πειραιά, αλλά η πραγματική του θητεία σαν Ομοσπονδιακός τεχνικός ξεκίνησε 10 χρόνια μετά, με τη λήξη της θητείας του Βασίλ Σπάσοφ. Όπως προαναφέραμε έμεινε 7 χρόνια στο τιμόνι της Εθνικής και κάθισε για τα τελευταία φορά στον πάγκο το 1991 στη Μόσχα (ήττα της Εθνικής από την τότε Σοβιετική Ένωση) και με το πέρας της περιόδου ανακοίνωσε την αποχώρησή του. Ο απολογισμός του Π. Ιακώβου στην Εθνική ήταν 34 αγώνες, στους οποίους κατέγραψε μία νίκη, τρεις ισοπαλίες και 26 ήττες (18-76 γκολ). Η νίκη ήταν σε φιλικό παιχνίδι με το Λουξεμβούργο. Οι δύο από τις τρεις ισοπαλίες ήταν και με τα σημερινά δεδομένα μεγάλες επιτυχίες. Πόσο μάλλον τότε. Ισοπαλία 0-0 με την Πολωνία εκτός (προκριματικά Euro) στα 1987 και ισοπαλία με τη Γαλλία 1-1 εντός έναν χρόνο μετά, για τα προκριματικά του Μουντιάλ.
Στις 25 Απριλίου 2010, σε ηλικία 69 ετών, ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι προς την αθανασία. Όμως οι παρακαταθήκες που άφησε σε όλους μας, πάντα θα συντροφεύουν την μνήμη του.
Αιωνία σου η μνήμη Δάσκαλε.
