Η απόκρουση της Ιταλικής επίθεσης και η ήττα της Ιταλίας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, οδήγησε την Γερμανία να επέμβει και να στείλει τα στρατεύματά του Γ΄Ράιχ στην Ελλάδα. Ο Ελληνικός Στρατός κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Γερμανικό στην Μακεδονία. Τα οχυρά της Γραμμής Μεταξά προβάλλουν σθεναρή αντίσταση, γράφοντας μία ακόμη σελίδα δόξας.
Σε αντίθεση με τους Ιταλούς, οι Γερμανοί ξεπέρασαν την αντίσταση και έφτασαν μέχρι την Αθήνα. Στις 27 Απριλίου του 1941 εισήλθαν την Αθήνα
Μια εβδομάδα αργότερα, ο Αδόλφος Χίτλερ εκφωνεί λόγο στο Ραίχσταγκ. Είναι από τις λίγες φορές που μίλησε στο κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Με αυτή του την ομιλία θέλησε να κάνει έναν απολογισμό για την εκστρατεία στα Βαλκάνια.
Στον λόγο του μεταξύ άλλων εξύμνησε με υπέρμετρο θαυμασμό την ανδρεία των Ελλήνων. Τα λόγια του ήταν τα εξής:
«Χάριν της ιστορικής δικαιοσύνης είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω ότι από τους αντιπάλους οι οποίοι μας αντιμετώπισαν ήταν ιδιαίτερα ο Έλληνας στρατιώτης που πολέμησε με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο. Συνθηκολόγησε τότε μόνον όταν κάθε περαιτέρω αντίσταση ήταν αδύνατη και επομένως μάταιη.[…] Για τον ηττημένο και ατυχή ελληνικό λαό αισθανόμαστε ειλικρινή συμπάθεια. Υπήρξε θύμα του βασιλιά του και μιας μικρής παρασυρμένης ηγετικής κλίκας. Ωστόσο αγωνίστηκε με τόσο μεγάλη γενναιότητα ώστε ακόμη και οι εχθροί του δεν μπορούν να αρνηθούν την εκτίμησή τους προς αυτόν.[…] Οι Έλληνες αιχμάλωτοι αφέθηκαν ή θα αφεθούν σύντομα ελεύθεροι λόγω της γενικής ανδρείας στάσης των στρατιωτών αυτών».
